| Chapter 3 |
|
rex Darius fecit cenam magnam omnibus vernaculis suis et omnibus magistratibus Mediae et Persis |
|
et omnibus purpuratis et praetoribus et consulibus et praefectis sub illo, ab India usque Aethiopiam centum viginti septem provinciis. |
|
et cum manducassent et bibissent et satiati revertebantur, tunc Darius rex ascendit in cubiculo suo et dormivit et expergefactu |
|
tunc illi tres iuvenes, corporis custodes qui custodiebant corpus regis, dixerunt alter altero: |
|
dicamus unusquisque nostrum sermonem, qui praecellat; et cuiuscumque apparuerit sermo sapientior alterius, dabit illi Darius rex dona magna et epinicia magna, |
|
purpura cooperiri et in auro bibere et super aurum dormire et currum aureo freno et cidarim byssinam et torquem circa collum, |
|
et secundo loco sedebit a Dario propter sapientiam suam et cognatus Darii vocabitur. |
|
tunc scribentes singuli suum verbum signaverunt et posuerunt subtus cervical Darii regis. |
|
et dixerunt: cum surrexerit rex, dabunt illi scripta sua; et quodcumque iudicaverit rex et tres magistratus Persidis, quoniam verbum eius sapientius est, ipsi dabitur victoria sicut scriptum est. |
|
unus scripsit: fortius est vinum. |
|
alius scripsit: fortior est rex. |
|
tertius autem scripsit: fortiores sunt mulieres, super omnia autem vincit veritas. |
|
et cum surrexisset rex, acceperunt scripta sua et dederunt illi et legit. |
|
et mittens vocavit omnes magistratus Persarum et Medorum et purpuratos et praetores et praefectos. |
|
et sederunt in consilio et lecta sunt scripta coram ipsis. |
|
et dixit: vocate adulescentes, et ipsi indicabunt verba sua, et vocati sunt et introierunt. |
|
et dixit illis: indicate nobis de his quae scripta sunt. et coepit prior, qui dixerat de fortitudine vini, |
|
et dixit: viri, quam praevalet vinum! omnibus hominibus qui bibunt illud seducit mentem. |
|
itemque regis et orfani facit mentem unam, item servi ac liberi, pauperis et divitis. |
|
et omnem mentem convertit in securitatem et iucunditatem, et non meminit omnem tristitiam et debitum. |
|
et omnia praecordia facit honesta, et non meminit regem nec magistratum, et omnia per talenta facit loqui. |
|
et non meminerunt cum biberint amicitiam nec fraternitatem, sed post non multum sumunt gladios. |
|
et cum a vino merserint et surrexerint, non meminerunt quae gesserunt. |
|
o viri, non praecellit vinum quod sic cogit facere? et tacuit hoc dicto. |